Ik was een jaar of 9 toen ik de vragen begon te stellen als: waar komen wij vandaan, hoe ver
reikt het heelal, wie ben ik? In mijn tienerjaren begon ik met contempleren waar mijn emoties
en gedachtes begonnen. Ik voelde me ‘zus of zo’ en ik ging helemaal terug naar waar dit
gevoel dan vanuit ontstond. Via de mind, dat nog wel.

Van buiten naar binnen.
Net als vele anderen zocht ik deze grote levensvragen en het vinden van geluk nog buiten
mezelf. De baan, de plek, relaties. Ik paste mij telkens weer aan om ergens tussen te
passen, hopelijk me daarin thuis te voelen. Maar na een tijdje merkte ik dat ik het niet kon
vinden en dat maakte me wanhopig. Wat wil ik, wie ben ik, wat kom ik hier doen? Dit waren
nog steeds de vragen die terug bleven komen.

Ik ben thuis, in mezelf
Tot het leven zich zo wendde dat ik het niet meer wist en ging reizen. Ik durfde me over te
geven aan het niet weten. En daar stond ik. Zo’n 12 jaar geleden. Met mijn enkels in het
water op Koh Panghan - na een eerste yogaretreat te hebben gevolgd. De wereld stond stil,
de lucht werd helderder en zoeter, al mijn zorgen, controle en het gevoel iemand te moeten
zijn vielen volledig weg. Tranen rolden over m'n wangen. Een intens maar herkenbaar
gevoel kwam omhoog. Ik ben thuis, in mezelf. En alles was perfect gelopen zoals het had
moeten zijn.

​

Opening van het onderbewuste
Vanaf dat moment begon mijn nieuwe leven. Een leven van binnenuit. Het zat in mij. Het
geluk, wie ik ben en wat ik hier doe. Jaren van diepe realisaties ontvouwde zich op mijn
spirituele pad. En daarmee opende zich ook het onderbewuste. De schaduwen. De trauma’s
en pijn die zorgvuldig waren weggestopt. En eerlijk, dat is best donker. Nog steeds. Maar ik
weet nu hoe ik daar mee om kan gaan en hoe ik ze kan bespelen.

Geen gemakkelijke reis, wel zuiver

De afgelopen 10 jaar ben ik toegewijd om deze ervaringen vanuit mijn diepste zijn als
hoedster van mijn innerlijke kudde te leven in alles wat we mogen ervaren als mens. Geen
gemakkelijke reis, maar wel één die waarachtig en zuiver voelt.

Hoogsensitief als gids
Ik begon bewust te ervaren dat ik altijd al veel voelde. En zag dat wat ik ervaarde niet alleen
van mij was, maar ook van mijn voorouders en het collectief. Ik leerde om met al deze
gevoelens vanuit deze wereld maar ook vanuit de onzichtbare dimensies te dansen. Te
omarmen en dit mens zijn in haar lagen te zien en te bespelen als een instrument. Want dat
zijn we. Een instrument dat bespeeld wil worden. Mijn instrument staat in diep contact met
de paarden.

​

In het veld met deze mystieke wezens kom ik in tune en vanuit daar beweegt
het als vanzelf.